unieważnienie
Polish
Etymology
From unieważnić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛ.vaʐˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧nie‧waż‧nie‧nie
Noun
unieważnienie n
- verbal noun of unieważnić
Declension
Declension of unieważnienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | unieważnienie |
| genitive | unieważnienia |
| dative | unieważnieniu |
| accusative | unieważnienie |
| instrumental | unieważnieniem |
| locative | unieważnieniu |
| vocative | unieważnienie |
Noun
unieważnienie n
- cancellation, annulment (act of annulling; abolition; nullification)
- Synonym: (Middle Polish) anihilacja
Declension
Declension of unieważnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | unieważnienie | unieważnienia |
| genitive | unieważnienia | unieważnień |
| dative | unieważnieniu | unieważnieniom |
| accusative | unieważnienie | unieważnienia |
| instrumental | unieważnieniem | unieważnieniami |
| locative | unieważnieniu | unieważnieniach |
| vocative | unieważnienie | unieważnienia |
Related terms
verbs
- unieważniać
- unieważnić
Further reading
- unieważnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- unieważnienie in Polish dictionaries at PWN