uitbranden
Dutch
Etymology
uit + branden
Pronunciation
Audio (file)
Verb
uitbranden
- to burn out
Inflection
| Inflection of uitbranden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | uitbranden | |||
| past singular | brandde uit | |||
| past participle | uitgebrand | |||
| infinitive | uitbranden | |||
| gerund | uitbranden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | brand uit | brandde uit | uitbrand | uitbrandde |
| 2nd person sing. (jij) | brandt uit | brandde uit | uitbrandt | uitbrandde |
| 2nd person sing. (u) | brandt uit | brandde uit | uitbrandt | uitbrandde |
| 2nd person sing. (gij) | brandt uit | brandde uit | uitbrandt | uitbrandde |
| 3rd person singular | brandt uit | brandde uit | uitbrandt | uitbrandde |
| plural | branden uit | brandden uit | uitbranden | uitbrandden |
| subjunctive sing.1 | brande uit | brandde uit | uitbrande | uitbrandde |
| subjunctive plur.1 | branden uit | brandden uit | uitbranden | uitbrandden |
| imperative sing. | brand uit | |||
| imperative plur.1 | brandt uit | |||
| participles | uitbrandend | uitgebrand | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- branden uit