ufänken
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German anvahen; equivalent to un- + fänken. Compare German anfangen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈuˌfæŋkən/
Verb
ufänken (third-person singular present fänkt un, past participle ugefaang or ugefaangen, auxiliary verb hunn)
- (transitive or intransitive) to start, to begin
- (transitive) to light, to kindle
Conjugation
Regular, separable | ||
---|---|---|
infinitive | ufänken | |
participle | uugefaang | |
auxiliary | hunn | |
present indicative | imperative | |
1st singular | fänken un | — |
2nd singular | fänks un | fänk un |
3rd singular | fänkt un | — |
1st plural | fänken un | — |
2nd plural | fänkt un | fänkt un |
3rd plural | fänken un | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |
Synonyms
- (to light): umaachen