tuczny
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish tuczen, from Proto-Slavic *tučьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtut͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂnɨ
- Syllabification: tucz‧ny
Adjective
tuczny (not comparable)
- fattened
Declension
Declension of tuczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | tuczny | tuczne | tuczna | tuczni | tuczne | ||
| genitive | tucznego | tucznej | tucznych | ||||
| dative | tucznemu | tucznym | |||||
| accusative | tucznego | tuczny | tuczne | tuczną | tucznych | tuczne | |
| instrumental | tucznym | tucznymi | |||||
| locative | tucznej | tucznych | |||||
Further reading
- tuczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- tuczny in Polish dictionaries at PWN