Topolekt
German
Etymology
Borrowed from English topolect.
Noun
Topolekt m (genitive Topolekts, plural Topolekte)
- (linguistics) topolect
Declension
Declension of Topolekt
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Topolekt | die | Topolekte |
genitive | eines | des | Topolekts | der | Topolekte |
dative | einem | dem | Topolekt | den | Topolekten |
accusative | einen | den | Topolekt | die | Topolekte |