tignarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tiɡˈnaː.ri.us/, [tɪŋˈnaː.ri.ʊs]
Adjective
tignārius (feminine tignāria, neuter tignārium); first/second declension
- beams (attributive)
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | tignārius | tignāria | tignārium | tignāriī | tignāriae | tignāria | |
Genitive | tignāriī | tignāriae | tignāriī | tignāriōrum | tignāriārum | tignāriōrum | |
Dative | tignāriō | tignāriae | tignāriō | tignāriīs | tignāriīs | tignāriīs | |
Accusative | tignārium | tignāriam | tignārium | tignāriōs | tignāriās | tignāria | |
Ablative | tignāriō | tignāriā | tignāriō | tignāriīs | tignāriīs | tignāriīs | |
Vocative | tignārie | tignāria | tignārium | tignāriī | tignāriae | tignāria |
Related terms
- tignum
References
- tignarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- tignarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- tignarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
- tignarius in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers