tegenzeggelijk
Dutch
Alternative forms
- tegenzeggelyk (obsolete)
- tegenzeglijk
Etymology
From tegenzeggen + -e- + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌteː.ɣə(n)ˈzɛ.ɣə.lək/
- Hyphenation: te‧gen‧zeg‧ge‧lijk
Adjective
tegenzeggelijk (comparative tegenzeggelijker, superlative tegenzeggelijkst)
- (uncommon) disputable, deniable, controvertible [from 17th c.]
Inflection
| Inflection of tegenzeggelijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | tegenzeggelijk | |||
| inflected | tegenzeggelijke | |||
| comparative | tegenzeggelijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | tegenzeggelijk | tegenzeggelijker | het tegenzeggelijkst het tegenzeggelijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | tegenzeggelijke | tegenzeggelijkere | tegenzeggelijkste |
| n. sing. | tegenzeggelijk | tegenzeggelijker | tegenzeggelijkste | |
| plural | tegenzeggelijke | tegenzeggelijkere | tegenzeggelijkste | |
| definite | tegenzeggelijke | tegenzeggelijkere | tegenzeggelijkste | |
| partitive | tegenzeggelijks | tegenzeggelijkers | — | |
Derived terms
- ontegenzeggelijk
- tegenzeggelijkheid