flaithem
Old Irish
Etymology
flaith + -em
Noun
flaithem m (genitive flaithemon or flaitheman, nominative plural flaithemain)
- prince
- ruler
Inflection
Masculine n-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | flaithem | flaithemainL | flaithemain |
Vocative | flaithem | flaithemainL | flaithemna |
Accusative | flaithemainN | flaithemainL | flaithemna |
Genitive | flaithemon, flaitheman | flaithemonL, flaitheman | flaithemonN, flaitheman |
Dative | flaithemainN, flaithemN | flaithemnaib | flaithemnaib |
Initial mutations of a following adjective:
|
Synonyms
- (prince): flaith, mál
- (ruler): coimsid, donn, flaith, ruiri