taić

See also: taic

Polish

Inherited from Old Polish taić, from Proto-Slavic *tajiti.

taić impf (perfective zataić)

Conjugation of taić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		taić
present tense	1^st	taję			taimy
	2^nd	taisz			taicie
	3^rd	tai			tają
	impersonal	tai się
past tense	1^st	taiłem	taiłam		tailiśmy	taiłyśmy
	2^nd	taiłeś	taiłaś		tailiście	taiłyście
	3^rd	taił	taiła	taiło	taili	taiły
	impersonal	tajono
future tense	1^st	będę taił, będę taić	będę taiła, będę taić		będziemy taili, będziemy taić	będziemy taiły, będziemy taić
	2^nd	będziesz taił, będziesz taić	będziesz taiła, będziesz taić		będziecie taili, będziecie taić	będziecie taiły, będziecie taić
	3^rd	będzie taił, będzie taić	będzie taiła, będzie taić	będzie taiło, będzie taić	będą taili, będą taić	będą taiły, będą taić
	impersonal	będzie taić się
conditional	1^st	taiłbym	taiłabym		tailibyśmy	taiłybyśmy
	2^nd	taiłbyś	taiłabyś		tailibyście	taiłybyście
	3^rd	taiłby	taiłaby	taiłoby	tailiby	taiłyby
	impersonal	tajono by
imperative	1^st	niech taję			tajmy
	2^nd	taj			tajcie
	3^rd	niech tai			niech tają
active adjectival participle		tający	tająca	tające	tający	tające
passive adjectival participle		tajony	tajona	tajone	tajeni	tajone
contemporary adverbial participle		tając
verbal noun		tajenie

verbs

adjectives

nouns