atopik
Polish
Etymology
From atopia + -ik. First attested in 1902.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈtɔ.pik/
- Rhymes: -ɔpik
- Syllabification: a‧to‧pik
Noun
atopik m pers
- (pathology) atopy (a person suffering from atopy)
Declension
Declension of atopik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | atopik | atopicy |
genitive | atopika | atopików |
dative | atopikowi | atopikom |
accusative | atopika | atopików |
instrumental | atopikiem | atopikami |
locative | atopiku | atopikach |
vocative | atopiku | atopicy |
Related terms
adjective
- atopowy
noun
- atopia
References
- atopik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- atopik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- atopik in Polish dictionaries at PWN