sztandar
Polish
Etymology
Borrowed from German Standarte, from Old French estandart. Doublet of standard (“standard”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʂtan.dar/
Audio (file) - Rhymes: -andar
- Syllabification: sztan‧dar
Noun
sztandar m inan
- banner, standard (large piece of cloth with a device or motto borne in a procession)
- Synonym: chorągiew
Declension
Declension of sztandar
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sztandar | sztandary |
| genitive | sztandaru | sztandarów |
| dative | sztandarowi | sztandarom |
| accusative | sztandar | sztandary |
| instrumental | sztandarem | sztandarami |
| locative | sztandarze | sztandarach |
| vocative | sztandarze | sztandary |
Derived terms
adjective
- sztandarowy
Further reading
- sztandar in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sztandar in Polish dictionaries at PWN