sygnatariusz
Polish
Etymology
Borrowed from Latin signatorius.
Pronunciation
- IPA(key): /sɨ.ɡnaˈta.rjuʂ/
Audio (file) - Rhymes: -arjuʂ
- Syllabification: sy‧gna‧ta‧riusz
Noun
sygnatariusz m pers (feminine sygnatariuszka)
- signatory (country or person that signs an agreement)
Declension
Declension of sygnatariusz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sygnatariusz | sygnatariusze |
| genitive | sygnatariusza | sygnatariuszy |
| dative | sygnatariuszowi | sygnatariuszom |
| accusative | sygnatariusza | sygnatariuszy |
| instrumental | sygnatariuszem | sygnatariuszami |
| locative | sygnatariuszu | sygnatariuszach |
| vocative | sygnatariuszu | sygnatariusze |
Further reading
- sygnatariusz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sygnatariusz in Polish dictionaries at PWN