suppetior
Latin
Alternative forms
- subpetior
Etymology
From suppetiae (“aid, assistance”) + ō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /supˈpe.ti.or/, [sʊpˈpɛ.ti.ɔr]
Verb
suppetior (present infinitive suppetiārī, perfect active suppetiātus sum); first conjugation, deponent
- (rare) I come to the aid of, I assist, I succor
Conjugation
Conjugation of suppetior (first conjugation, deponent) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | suppetior | suppetiāris, suppetiāre | suppetiātur | suppetiāmur | suppetiāminī | suppetiantur |
imperfect | suppetiābar | suppetiābāris, suppetiābāre | suppetiābātur | suppetiābāmur | suppetiābāminī | suppetiābantur | |
future | suppetiābor | suppetiāberis, suppetiābere | suppetiābitur | suppetiābimur | suppetiābiminī | suppetiābuntur | |
perfect | suppetiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | suppetiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | suppetiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | suppetier | suppetiēris, suppetiēre | suppetiētur | suppetiēmur | suppetiēminī | suppetientur |
imperfect | suppetiārer | suppetiārēris, suppetiārēre | suppetiārētur | suppetiārēmur | suppetiārēminī | suppetiārentur | |
perfect | suppetiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | suppetiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | suppetiāre | — | — | suppetiāminī | — |
future | — | suppetiātor | suppetiātor | — | — | suppetiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | suppetiārī | suppetiātum esse | suppetiātūrum esse | — | — | — | |
participles | suppetiāns | suppetiātus | suppetiātūrus | — | — | suppetiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
suppetiandī | suppetiandō | suppetiandum | suppetiandō | suppetiātum | suppetiātū |
References
- suppetior in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suppetior in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- suppetior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette