subillatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subīnferō.
Participle
subillātus m (feminine subillāta, neuter subillātum); first/second declension
- subjoined
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | subillātus | subillāta | subillātum | subillātī | subillātae | subillāta | |
Genitive | subillātī | subillātae | subillātī | subillātōrum | subillātārum | subillātōrum | |
Dative | subillātō | subillātae | subillātō | subillātīs | subillātīs | subillātīs | |
Accusative | subillātum | subillātam | subillātum | subillātōs | subillātās | subillāta | |
Ablative | subillātō | subillātā | subillātō | subillātīs | subillātīs | subillātīs | |
Vocative | subillāte | subillāta | subillātum | subillātī | subillātae | subillāta |