stoczyć

Polish

From s- +‎ toczyć.

stoczyć pf (imperfective staczać)

(transitive) to roll downwards
(transitive) to hold, to conduct, to carry out something adversarial (e.g. a battle, a duel, a debate)
(transitive) to eat away at, to break down, to destroy
(reflexive) to roll downwards, to be rolled downwards
(reflexive) to descend into decadence
Synonym: zdemoralizować się

Conjugation of stoczyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		stoczyć
future tense	1^st	stoczę			stoczymy
	2^nd	stoczysz			stoczycie
	3^rd	stoczy			stoczą
	impersonal	stoczy się
past tense	1^st	stoczyłem	stoczyłam		stoczyliśmy	stoczyłyśmy
	2^nd	stoczyłeś	stoczyłaś		stoczyliście	stoczyłyście
	3^rd	stoczył	stoczyła	stoczyło	stoczyli	stoczyły
	impersonal	stoczono
conditional	1^st	stoczyłbym	stoczyłabym		stoczylibyśmy	stoczyłybyśmy
	2^nd	stoczyłbyś	stoczyłabyś		stoczylibyście	stoczyłybyście
	3^rd	stoczyłby	stoczyłaby	stoczyłoby	stoczyliby	stoczyłyby
	impersonal	stoczono by
imperative	1^st	niech stoczę			stoczmy
	2^nd	stocz			stoczcie
	3^rd	niech stoczy			niech stoczą
passive adjectival participle		stoczony	stoczona	stoczone	stoczeni	stoczone
anterior adverbial participle		stoczywszy
verbal noun		stoczenie