spętanie
Polish
Etymology
From spętać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /spɛnˈta.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: spę‧ta‧nie
Noun
spętanie n
- verbal noun of spętać
Declension
Declension of spętanie
singular | |
---|---|
nominative | spętanie |
genitive | spętania |
dative | spętaniu |
accusative | spętanie |
instrumental | spętaniem |
locative | spętaniu |
vocative | spętanie |
Further reading
- spętanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spętanie in Polish dictionaries at PWN