sprzątacz
Polish
Etymology
From sprzątać + -acz.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspʂɔn.tat͡ʂ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔntat͡ʂ
- Syllabification: sprzą‧tacz
Noun
sprzątacz m pers (feminine sprzątaczka)
- cleaner (person who cleans)
Declension
Declension of sprzątacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzątacz | sprzątacze |
| genitive | sprzątacza | sprzątaczy |
| dative | sprzątaczowi | sprzątaczom |
| accusative | sprzątacza | sprzątaczy |
| instrumental | sprzątaczem | sprzątaczami |
| locative | sprzątaczu | sprzątaczach |
| vocative | sprzątaczu | sprzątacze |
Related terms
verbs
- posprzątać
- sprzątać
- sprzątnąć
- uprzątać
- uprzątnąć
- wysprzątać
Further reading
- sprzątacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzątacz in Polish dictionaries at PWN