snabel
Danish
Noun
snabel c (singular definite snablen or snabelen, plural indefinite snabler)
- trunk (extended nasal organ of an elephant)
Inflection
Declension of snabel
common gender | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | snabel | snablen snabelen | snabler | snablerne |
genitive | snabels | snablens snabelens | snablers | snablernes |
Norwegian Bokmål
Etymology
From German Schnabel
Noun
snabel m (definite singular snabelen, indefinite plural snabler, definite plural snablene)
- (zoology) a proboscis
- (of an elephant) a trunk
References
- “snabel” in The Bokmål Dictionary.
Norwegian Nynorsk
Etymology
From German Schnabel
Noun
snabel m (definite singular snabelen, indefinite plural snablar, definite plural snablane)
- (zoology) a proboscis
- (of an elephant) a trunk
References
- “snabel” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Noun
snabel c
- a trunk (of an elephant)
Declension
Declension of snabel | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | snabel | snabeln | snablar | snablarna |
Genitive | snabels | snabelns | snablars | snablarnas |
Related terms
- elefantsnabel
- snabel-a
- snabelmus
- snabelsko
References
- snabel in Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (13th ed., online)