smuain
Irish
Etymology
From Middle Irish smúainid, from smúan (“reflection, consideration”).
Verb
smuain (present analytic smuaineann, future analytic smuainfidh, verbal noun smuaineamh, past participle smuainte)
- Alternative form of smaoinigh
- a. 1726, Aodhagán Ó Rathaille, The Poems of Egan O’Rahilly, Irish Texts Society vol. 3, 2nd edition (1911), edited by Patrick S. Dinneen and Tadhg O’Donoghue:
- fear-chú nár smuain bheith fólta
- a warrior who never thought of giving way to cowardly feelings
- fear-chú nár smuain bheith fólta
- a. 1726, Aodhagán Ó Rathaille, The Poems of Egan O’Rahilly, Irish Texts Society vol. 3, 2nd edition (1911), edited by Patrick S. Dinneen and Tadhg O’Donoghue:
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | smuainim | smuaineann tú; smuainir† | smuaineann sé, sí | smuainimid | smuaineann sibh | smuaineann siad; smuainid† | a smuaineann; a smuaineas | smuaintear |
past | smuain mé; smuaineas | smuain tú; smuainis | smuain sé, sí | smuaineamar; smuain muid | smuain sibh; smuaineabhair | smuain siad; smuaineadar | a smuain / ar smuain* | smuaineadh | |
past habitual | smuaininn | smuainteá | smuaineadh sé, sí | smuainimis; smuaineadh muid | smuaineadh sibh | smuainidís; smuaineadh siad | a smuaineadh / ar smuaineadh* | smuaintí | |
future | smuainfidh mé; smuainfead | smuainfidh tú; smuainfir† | smuainfidh sé, sí | smuainfimid; smuainfidh muid | smuainfidh sibh | smuainfidh siad; smuainfid† | a smuainfidh; a smuainfeas | smuainfear | |
conditional | smuainfinn | smuainfeá | smuainfeadh sé, sí | smuainfimis; smuainfeadh muid | smuainfeadh sibh | smuainfidís; smuainfeadh siad | a smuainfeadh / ar smuainfeadh* | smuainfí | |
subjunctive | present | go smuaine mé; go smuainead† | go smuaine tú; go smuainir† | go smuaine sé, sí | go smuainimid; go smuaine muid | go smuaine sibh | go smuaine siad; go smuainid† | — | go smuaintear |
past | dá smuaininn | dá smuainteá | dá smuaineadh sé, sí | dá smuainimis; dá smuaineadh muid | dá smuaineadh sibh | dá smuainidís; dá smuaineadh siad | — | dá smuaintí | |
imperative | smuainim | smuain | smuaineadh sé, sí | smuainimis | smuainigí; smuainidh† | smuainidís | — | smuaintear | |
verbal noun | smuaineamh | ||||||||
past participle | smuainte |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
Scottish Gaelic
Noun
smuain f (genitive singular smuaine, plural smuaintean)
- Alternative form of smaoin