slurpen
Dutch
Alternative forms
- slurven
Pronunciation
- IPA(key): /ˈslʏr.pə(n)/
(file) - Hyphenation: slur‧pen
Etymology 1
Onomatopoeic, via Middle Dutch slorpen.
Verb
slurpen
- to slurp
Inflection
Inflection of slurpen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | slurpen | |||
past singular | slurpte | |||
past participle | geslurpt | |||
infinitive | slurpen | |||
gerund | slurpen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | slurp | slurpte | ||
2nd person sing. (jij) | slurpt | slurpte | ||
2nd person sing. (u) | slurpt | slurpte | ||
2nd person sing. (gij) | slurpt | slurpte | ||
3rd person singular | slurpt | slurpte | ||
plural | slurpen | slurpten | ||
subjunctive sing.1 | slurpe | slurpte | ||
subjunctive plur.1 | slurpen | slurpten | ||
imperative sing. | slurp | |||
imperative plur.1 | slurpt | |||
participles | slurpend | geslurpt | ||
1) Archaic. |
Derived terms
- opslurpen
- slurp
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Noun
slurpen
- Plural form of slurp