skunkur
Icelandic
Etymology
From English skunk, from Abenaki segôgw (“skunk”, literally “he who squirts (musk) / urinates”), from Proto-Algonquian *šeka·kwa, from *šek- (“to urinate”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskuŋ̊kʏr/
- Rhymes: -uŋ̊kʏr
Noun
skunkur m (genitive singular skunks, nominative plural skunkar)
- skunk
Declension
declension of skunkur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | skunkur | skunkurinn | skunkar | skunkarnir |
accusative | skunk | skunkinn | skunka | skunkana |
dative | skunki | skunkinum / skunknum | skunkum | skunkunum |
genitive | skunks | skunksins | skunka | skunkanna |
References
- “skunkur” in: Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.