semiustulans
Latin
Etymology
Present participle of sēmiustulō.
Participle
sēmiustulāns m or f or n (genitive sēmiustulantis); third declension
- Alternative form of sēmustulans
Declension
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | sēmiustulāns | sēmiustulāns | sēmiustulantēs | sēmiustulantia | |
Genitive | sēmiustulantis | sēmiustulantis | sēmiustulantium | sēmiustulantium | |
Dative | sēmiustulantī | sēmiustulantī | sēmiustulantibus | sēmiustulantibus | |
Accusative | sēmiustulantem | sēmiustulāns | sēmiustulantēs, sēmiustulantīs | sēmiustulantia | |
Ablative | sēmiustulante, sēmiustulantī1 | sēmiustulante, sēmiustulantī1 | sēmiustulantibus | sēmiustulantibus | |
Vocative | sēmiustulāns | sēmiustulāns | sēmiustulantēs | sēmiustulantia |
1When used purely as an adjective.