arruolarsi
Italian
Verb
arruolàrsi (first-person singular present mi arruòlo, first-person singular past historic mi arruolài, past participle arruolàto)
- reflexive of arruolare
- (military) to enlist; to join up
Conjugation
Conjugation of arruolàrsi (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | arruolàrsi | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | arruolàndosi | |||
present participle | arruolànte | past participle | arruolàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi arruòlo | ti arruòli | si arruòla | ci arruoliàmo | vi arruolàte | si arruòlano |
imperfect | mi arruolàvo | ti arruolàvi | si arruolàva | ci arruolavàmo | vi arruolavàte | si arruolàvano |
past historic | mi arruolài | ti arruolàsti | si arruolò | ci arruolàmmo | vi arruolàste | si arruolàrono |
future | mi arruolerò | ti arruolerài | si arruolerà | ci arruolerémo | vi arruoleréte | si arruolerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi arruolerèi | ti arruolerésti | si arruolerèbbe, si arruolerébbe | ci arruolerémmo | vi arruoleréste | si arruolerèbbero, si arruolerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | mi arruòli | ti arruòli | si arruòli | ci arruoliàmo | vi arruoliàte | si arruòlino |
imperfect | mi arruolàssi | ti arruolàssi | si arruolàsse | ci arruolàssimo | vi arruolàste | si arruolàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
arruòlati | si arruòli | arruoliàmoci | arruolàtevi | si arruòlino | ||
negative imperative | non arruolàrti, non tiarruolàre | non siarruòli | non arruoliàmoci, non ciarruoliàmo | non arruolàtevi, non viarruolàte | non siarruòlino |