Annin
See also: annin
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaɲɪn]
Adjective
Annin
- possessive of Anna: Anna's, Ann's
Declension
Declension of Annin
singular | ||||
---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | Annin | Annina | Annino | |
genitive | Annina | Anniny | Annina | |
dative | Anninu | Annině | Anninu | |
accusative | Annina | Annin | Anninu | Annino |
vocative | Annin | Annina | Annino | |
locative | Annině | |||
instrumental | Anniným | Anninou | Anniným | |
plural | ||||
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | |
nominative | Annini | Anniny | Annina | |
genitive | Anniných | |||
dative | Anniným | |||
accusative | Anniny | Annina | ||
vocative | Annini | Anniny | Annina | |
locative | Anniných | |||
instrumental | Anninými |
Further reading
- Annin in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu
Finnish
Proper noun
Annin
- genitive singular of Anni