rămuriș
Romanian
Etymology
From ramură + -iș.
Noun
rămuriș n (plural rămurișuri)
- branches
Declension
Declension of rămuriș
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) rămuriș | rămurișul | (niște) rămurișuri | rămurișurile |
genitive/dative | (unui) rămuriș | rămurișului | (unor) rămurișuri | rămurișurilor |
vocative | rămurișule | rămurișurilor |