rábukkan
Hungarian
Etymology
rá- + bukkan
Pronunciation
- IPA(key): [ˈraːbukːɒn]
- Hyphenation: rá‧buk‧kan
- Rhymes: -ɒn
Verb
rábukkan
- (intransitive, with -ra/-re) to stumble upon, chance, chance upon, come across (to discover or find something or somebody by accident)
- rábukkan a megoldásra ― to stumble upon the solution
Conjugation
conjugation of rábukkan
1st person sg | 2nd person sg informal | 3rd person sg, 2nd p. sg formal | 1st person pl | 2nd person pl informal | 3rd person pl, 2nd p. pl formal | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Indicative mood | Present | Indef. | rábukkanok | rábukkansz | rábukkan | rábukkanunk | rábukkantok | rábukkannak |
Def. | intransitive verb, definite forms are not used | |||||||
2nd-p. o. | ― | |||||||
Past | Indef. | rábukkantam | rábukkantál | rábukkant | rábukkantunk | rábukkantatok | rábukkantak | |
Def. | ― | |||||||
2nd-p. o. | ― | |||||||
Conditional mood | Present | Indef. | rábukkannék | rábukkannál | rábukkanna | rábukkannánk | rábukkannátok | rábukkannának |
Def. | ― | |||||||
2nd-p. o. | ― | |||||||
Subjunctive mood | Present | Indef. | rábukkanjak | rábukkanj or rábukkanjál | rábukkanjon | rábukkanjunk | rábukkanjatok | rábukkanjanak |
Def. | ― | |||||||
2nd-p. o. | ― | |||||||
Infinitive | rábukkanni | rábukkannom | rábukkannod | rábukkannia | rábukkannunk | rábukkannotok | rábukkanniuk | |
Other nonfinite verb forms | Verbal noun | Present participle | Past participle | Future part. | Adverbial part. | Potential | ||
rábukkanás | rábukkanó | rábukkant | ― | rábukkanva | rábukkanhat |
Derived terms
- rábukkanás
Further reading
- rábukkan in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN