rzeźnik
Polish
Etymology
From rzeź + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʐɛʑ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɛʑɲik
- Syllabification: rzeź‧nik
Noun
rzeźnik m pers
- butcher (a person who prepares and sells meat)
Declension
Declension of rzeźnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rzeźnik | rzeźnicy |
| genitive | rzeźnika | rzeźników |
| dative | rzeźnikowi | rzeźnikom |
| accusative | rzeźnika | rzeźników |
| instrumental | rzeźnikiem | rzeźnikami |
| locative | rzeźniku | rzeźnikach |
| vocative | rzeźniku | rzeźnicy |
Derived terms
- rzeźnicki
- rzeźnictwo
- rzeźniczy
Related terms
- rzezać
- rzeź
- rzeźnia
- rzeźny
Further reading
- rzeźnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzeźnik in Polish dictionaries at PWN