runous
Finnish
Etymology
runo + -us. First attested in Carl Helenius: Suomalainen ja ruozalainen sanakirja ("Finnish and Swedish Dictionary", 1838).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrunous/, [ˈruno̞us̠]
- Rhymes: -unous
- Syllabification(key): ru‧no‧us
Noun
runous
- poetry
Declension
Inflection of runous (Kotus type 40/kalleus, t-d gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | runous | runoudet | |
genitive | runouden | runouksien | |
partitive | runoutta | runouksia | |
illative | runouteen | runouksiin | |
singular | plural | ||
nominative | runous | runoudet | |
accusative | nom. | runous | runoudet |
gen. | runouden | ||
genitive | runouden | runouksien | |
partitive | runoutta | runouksia | |
inessive | runoudessa | runouksissa | |
elative | runoudesta | runouksista | |
illative | runouteen | runouksiin | |
adessive | runoudella | runouksilla | |
ablative | runoudelta | runouksilta | |
allative | runoudelle | runouksille | |
essive | runoutena | runouksina | |
translative | runoudeksi | runouksiksi | |
instructive | — | runouksin | |
abessive | runoudetta | runouksitta | |
comitative | — | runouksineen |
Possessive forms of runous (type kalleus) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | runouteni | runoutemme |
2nd person | runoutesi | runoutenne |
3rd person | runoutensa |