rundkjøring
Norwegian Bokmål
Etymology
From rund + kjøring
Noun
rundkjøring f, m (definite singular rundkjøringa or rundkjøringen, indefinite plural rundkjøringer, definite plural rundkjøringene)
- a roundabout (UK) (gyratory road junction with a central island)
- a traffic circle (US)
See also
- rundkøyring (Nynorsk)
References
- “rundkjøring” in The Bokmål Dictionary.