calculatorius
Latin
Etymology
From calculātor (“calculator”) + -ius, from calculus (“pebble, stone”) + -ātor.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /kal.ku.laːˈtoː.ri.us/, [kaɫ.kʊ.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
Adjective
calculātōrius (feminine calculātōria, neuter calculātōrium); first/second declension
- pertaining to an accountant
- used in making (arithmetic) calculations
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | calculātōrius | calculātōria | calculātōrium | calculātōriī | calculātōriae | calculātōria | |
Genitive | calculātōriī | calculātōriae | calculātōriī | calculātōriōrum | calculātōriārum | calculātōriōrum | |
Dative | calculātōriō | calculātōriō | calculātōriīs | ||||
Accusative | calculātōrium | calculātōriam | calculātōrium | calculātōriōs | calculātōriās | calculātōria | |
Ablative | calculātōriō | calculātōriā | calculātōriō | calculātōriīs | |||
Vocative | calculātōrie | calculātōria | calculātōrium | calculātōriī | calculātōriae | calculātōria |
References
- calculatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- calculatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette