rozplanować
Polish
Etymology
From roz- + planować.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.plaˈnɔ.vat͡ɕ/
- Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: roz‧pla‧no‧wać
Verb
rozplanować pf (imperfective rozplanowywać)
- (transitive) to plan out, to organize
Conjugation
Conjugation of rozplanować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozplanować | |||||
| future tense | 1st | rozplanuję | rozplanujemy | |||
| 2nd | rozplanujesz | rozplanujecie | ||||
| 3rd | rozplanuje | rozplanują | ||||
| impersonal | rozplanuje się | |||||
| past tense | 1st | rozplanowałem | rozplanowałam | rozplanowaliśmy | rozplanowałyśmy | |
| 2nd | rozplanowałeś | rozplanowałaś | rozplanowaliście | rozplanowałyście | ||
| 3rd | rozplanował | rozplanowała | rozplanowało | rozplanowali | rozplanowały | |
| impersonal | rozplanowano | |||||
| conditional | 1st | rozplanowałbym | rozplanowałabym | rozplanowalibyśmy | rozplanowałybyśmy | |
| 2nd | rozplanowałbyś | rozplanowałabyś | rozplanowalibyście | rozplanowałybyście | ||
| 3rd | rozplanowałby | rozplanowałaby | rozplanowałoby | rozplanowaliby | rozplanowałyby | |
| impersonal | rozplanowano by | |||||
| imperative | 1st | niech rozplanuję | rozplanujmy | |||
| 2nd | rozplanuj | rozplanujcie | ||||
| 3rd | niech rozplanuje | niech rozplanują | ||||
| passive adjectival participle | rozplanowany | rozplanowana | rozplanowane | rozplanowani | rozplanowane | |
| anterior adverbial participle | rozplanowawszy | |||||
| verbal noun | rozplanowanie | |||||
Further reading
- rozplanować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozplanować in Polish dictionaries at PWN