płonny
Polish
Etymology
From Old Polish płony + -ny, from Proto-Slavic *pȏlnъ, from Proto-Balto-Slavic *palˀnas, from Proto-Indo-European *polh₂-no-s, metathesized from *ploh₂-no-s, from the root *pleh₂- (“flat”). Cognate to Upper Sorbian płony (“flat; fruitless”), Czech planý (“wild; false; vain”), Slovak planý (“wild; false; vain”), Slovene plȃn (“without growth on it; flat”); the original context being related to undesired plants.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpwɔn.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnnɨ
- Syllabification: płon‧ny
Adjective
płonny (comparative bardziej płonny or płonniejszy, superlative najbardziej płonny or najpłonniejszy, adverb płonnie)
- fruitless, vain, to no avail, otiose
- Synonyms: nikczemny, próżny, jałowy, bezużyteczny, czczy, nieurodzajny
Declension
Declension of płonny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | płonny | płonne | płonna | płonni | płonne | ||
genitive | płonnego | płonnej | płonnych | ||||
dative | płonnemu | płonnym | |||||
accusative | płonnego | płonny | płonne | płonną | płonnych | płonne | |
instrumental | płonnym | płonnymi | |||||
locative | płonnej | płonnych |
Derived terms
- niepłonny
- płonnik
- płonność
Further reading
- płonny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- płonny in Polish dictionaries at PWN
- Boryś, Wiesław (2005) Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, pages 445–446
- Snoj, Marko (2016), “plȃn”, in Slovenski etimološki slovar3 (in Slovene), https://fran.si