rozochocić
Polish
Etymology
From roz- + ochota + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔ.zɔˈxɔ.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: ro‧zo‧cho‧cić
Verb
rozochocić pf
- (transitive) to enliven, to liven up (to improve a person's mood by making them more energetic)
- Synonym: rozruszać
- (reflexive) to liven up (to become more happy, energetic or positive)
Conjugation
Conjugation of rozochocić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozochocić | |||||
| future tense | 1st | rozochocę | rozochocimy | |||
| 2nd | rozochocisz | rozochocicie | ||||
| 3rd | rozochoci | rozochocą | ||||
| impersonal | rozochoci się | |||||
| past tense | 1st | rozochociłem | rozochociłam | rozochociliśmy | rozochociłyśmy | |
| 2nd | rozochociłeś | rozochociłaś | rozochociliście | rozochociłyście | ||
| 3rd | rozochocił | rozochociła | rozochociło | rozochocili | rozochociły | |
| impersonal | rozochocono | |||||
| conditional | 1st | rozochociłbym | rozochociłabym | rozochocilibyśmy | rozochociłybyśmy | |
| 2nd | rozochociłbyś | rozochociłabyś | rozochocilibyście | rozochociłybyście | ||
| 3rd | rozochociłby | rozochociłaby | rozochociłoby | rozochociliby | rozochociłyby | |
| impersonal | rozochocono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozochocę | rozochoćmy | |||
| 2nd | rozochoć | rozochoćcie | ||||
| 3rd | niech rozochoci | niech rozochocą | ||||
| passive adjectival participle | rozochocony | rozochocona | rozochocone | rozochoceni | rozochocone | |
| anterior adverbial participle | rozochociwszy | |||||
| verbal noun | rozochocenie | |||||
Derived terms
adjective
- rozochocony
noun
- rozochocenie
Related terms
adjectives
- ochoczy
- ochotniczy
adverb
- ochoczo
nouns
- ochoczość
- ochotnik
Further reading
- rozochocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozochocić in Polish dictionaries at PWN