rozmiłowany
Polish
Etymology
From rozmiłować + -any.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.mʲi.wɔˈva.nɨ/
Adjective
rozmiłowany (comparative bardziej rozmiłowany, superlative najbardziej rozmiłowany)
- enamoured, passionate [+ w (locative) = with/about something]
Declension
declension of rozmiłowany
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | rozmiłowany | rozmiłowane | rozmiłowana | rozmiłowani | rozmiłowane | ||
| genitive | rozmiłowanego | rozmiłowanej | rozmiłowanych | ||||
| dative | rozmiłowanemu | rozmiłowanym | |||||
| accusative | rozmiłowanego | rozmiłowany | rozmiłowane | rozmiłowaną | rozmiłowanych | rozmiłowane | |
| instrumental | rozmiłowanym | rozmiłowanymi | |||||
| locative | rozmiłowanej | rozmiłowanych | |||||
Participle
rozmiłowany
- masculine singular passive adjectival participle of rozmiłować
Further reading
- rozmiłowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozmiłowany in Polish dictionaries at PWN