rozkręcić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *orzkrǫtiti. By surface analysis, roz- +‎ kręcić.

rozkręcić pf (imperfective rozkręcać)

(transitive) to uncoil, to untwist, to unwind
(transitive) to disassemble, to dismantle (to take machinery or equipment to pieces)
Synonyms: rozbebeszyć, rozebrać, rozłożyć, rozmontować, zdemontować
(transitive, colloquial, of businesses) to get something going (to make something prosper or thrive)
Synonym: rozwinąć
(reflexive) to get uncoiled, to get untwisted, to get unwinded
(reflexive) to get disassembled, to get dismantled
(reflexive, colloquial, of people) to get into good physical or mental shape
(reflexive, colloquial, of social gatherings) to get underway (to take on a spontaneous, relaxed character)
Synonyms: ożywić się, rozbłysnąć
(reflexive, colloquial, of businesses) to start prospering or thriving
Synonym: rozwinąć się

Conjugation of rozkręcić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkręcić
future tense	1^st	rozkręcę			rozkręcimy
	2^nd	rozkręcisz			rozkręcicie
	3^rd	rozkręci			rozkręcą
	impersonal	rozkręci się
past tense	1^st	rozkręciłem	rozkręciłam		rozkręciliśmy	rozkręciłyśmy
	2^nd	rozkręciłeś	rozkręciłaś		rozkręciliście	rozkręciłyście
	3^rd	rozkręcił	rozkręciła	rozkręciło	rozkręcili	rozkręciły
	impersonal	rozkręcono
conditional	1^st	rozkręciłbym	rozkręciłabym		rozkręcilibyśmy	rozkręciłybyśmy
	2^nd	rozkręciłbyś	rozkręciłabyś		rozkręcilibyście	rozkręciłybyście
	3^rd	rozkręciłby	rozkręciłaby	rozkręciłoby	rozkręciliby	rozkręciłyby
	impersonal	rozkręcono by
imperative	1^st	niech rozkręcę			rozkręćmy
	2^nd	rozkręć			rozkręćcie
	3^rd	niech rozkręci			niech rozkręcą
passive adjectival participle		rozkręcony	rozkręcona	rozkręcone	rozkręceni	rozkręcone
anterior adverbial participle		rozkręciwszy
verbal noun		rozkręcenie

noun