rozindyczyć
Polish
Etymology
From roz- + indyczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔzˈin.dɨ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: roz‧in‧dy‧czyć
Verb
rozindyczyć pf (imperfective indyczyć)
- (reflexive, colloquial) to get pissed off
Conjugation
Conjugation of rozindyczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozindyczyć | |||||
| future tense | 1st | rozindyczę | rozindyczymy | |||
| 2nd | rozindyczysz | rozindyczycie | ||||
| 3rd | rozindyczy | rozindyczą | ||||
| impersonal | rozindyczy się | |||||
| past tense | 1st | rozindyczyłem | rozindyczyłam | rozindyczyliśmy | rozindyczyłyśmy | |
| 2nd | rozindyczyłeś | rozindyczyłaś | rozindyczyliście | rozindyczyłyście | ||
| 3rd | rozindyczył | rozindyczyła | rozindyczyło | rozindyczyli | rozindyczyły | |
| impersonal | rozindyczono | |||||
| conditional | 1st | rozindyczyłbym | rozindyczyłabym | rozindyczylibyśmy | rozindyczyłybyśmy | |
| 2nd | rozindyczyłbyś | rozindyczyłabyś | rozindyczylibyście | rozindyczyłybyście | ||
| 3rd | rozindyczyłby | rozindyczyłaby | rozindyczyłoby | rozindyczyliby | rozindyczyłyby | |
| impersonal | rozindyczono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozindyczę | rozindyczmy | |||
| 2nd | rozindycz | rozindyczcie | ||||
| 3rd | niech rozindyczy | niech rozindyczą | ||||
| passive adjectival participle | rozindyczony | rozindyczona | rozindyczone | rozindyczeni | rozindyczone | |
| anterior adverbial participle | rozindyczywszy | |||||
| verbal noun | rozindyczenie | |||||
Further reading
- rozindyczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozindyczyć in Polish dictionaries at PWN