rozgałęzić
Polish
Etymology
From roz- + gałąź + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔz.ɡaˈwɛɲ.ʑit͡ɕ/
- Rhymes: -ɛɲʑit͡ɕ
- Syllabification: roz‧ga‧łę‧zić
Verb
rozgałęzić pf (imperfective rozgałęziać)
- (transitive) to branch, to split
- (reflexive) to branch out, to branch off, to fork, to bifurcate
Conjugation
Conjugation of rozgałęzić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | rozgałęzić | |||||
| future tense | 1st | rozgałęzię | rozgałęzimy | |||
| 2nd | rozgałęzisz | rozgałęzicie | ||||
| 3rd | rozgałęzi | rozgałęzią | ||||
| impersonal | rozgałęzi się | |||||
| past tense | 1st | rozgałęziłem | rozgałęziłam | rozgałęziliśmy | rozgałęziłyśmy | |
| 2nd | rozgałęziłeś | rozgałęziłaś | rozgałęziliście | rozgałęziłyście | ||
| 3rd | rozgałęził | rozgałęziła | rozgałęziło | rozgałęzili | rozgałęziły | |
| impersonal | rozgałęziono | |||||
| conditional | 1st | rozgałęziłbym | rozgałęziłabym | rozgałęzilibyśmy | rozgałęziłybyśmy | |
| 2nd | rozgałęziłbyś | rozgałęziłabyś | rozgałęzilibyście | rozgałęziłybyście | ||
| 3rd | rozgałęziłby | rozgałęziłaby | rozgałęziłoby | rozgałęziliby | rozgałęziłyby | |
| impersonal | rozgałęziono by | |||||
| imperative | 1st | niech rozgałęzię | rozgałęźmy | |||
| 2nd | rozgałęź | rozgałęźcie | ||||
| 3rd | niech rozgałęzi | niech rozgałęzią | ||||
| passive adjectival participle | rozgałęziony | rozgałęziona | rozgałęzione | rozgałęzieni | rozgałęzione | |
| anterior adverbial participle | rozgałęziwszy | |||||
| verbal noun | rozgałęzienie | |||||
Further reading
- rozgałęzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozgałęzić in Polish dictionaries at PWN