arreo
See also: arreó
Galician
Etymology
Attested since circa 1750. Probably from a + a descendant from Proto-Germanic *rēdaz (“advice, counsel”). Compare Catalan arreu, idem.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /aˈre.o̝/
Adverb
arreo
- continuously, restlessly, ceaselessly, incessantly, nonstop
- Traballar, traballar, traballar arreo. ― Working, working, working restlessly.
References
- “arreo” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “arreo” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “arreo” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “arrear”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Spanish
Etymology 1
From arrear.
Noun
arreo m (plural arreos)
- belongings
- Synonyms: atavío, adorno
- (collective) roundup (of animals)
- Synonym: recua
Verb
arreo
- first-person singular present indicative of arrear
Etymology 2
From Catalan arreu.
Adverb
arreo
- successively
- Synonym: sucesivamente
Further reading
- “arreo”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014