ringabbiare
Italian
Etymology
From ri- + ingabbiare.
Verb
ringabbiàre (first-person singular present ringàbbio, first-person singular past historic ringabbiài, past participle ringabbiàto, auxiliary avére)
- to reimprison
Conjugation
Conjugation of ringabbiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ringabbiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ringabbiàndo | |||
present participle | ringabbiànte | past participle | ringabbiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringàbbio | ringàbbi | ringàbbia | ringabbiàmo | ringabbiàte | ringàbbiano |
imperfect | ringabbiàvo | ringabbiàvi | ringabbiàva | ringabbiavàmo | ringabbiavàte | ringabbiàvano |
past historic | ringabbiài | ringabbiàsti | ringabbiò | ringabbiàmmo | ringabbiàste | ringabbiàrono |
future | ringabbierò | ringabbierài | ringabbierà | ringabbierémo | ringabbieréte | ringabbierànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ringabbierèi | ringabbierésti | ringabbierèbbe, ringabbierébbe | ringabbierémmo | ringabbieréste | ringabbierèbbero, ringabbierébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ringàbbi | ringàbbi | ringàbbi | ringabbiàmo | ringabbiàte | ringàbbino |
imperfect | ringabbiàssi | ringabbiàssi | ringabbiàsse | ringabbiàssimo | ringabbiàste | ringabbiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ringàbbia | ringàbbi | ringabbiàmo | ringabbiàte | ringàbbino | ||
negative imperative | nonringabbiàre | non ringàbbi | non ringabbiàmo | non ringabbiàte | non ringàbbino |