riccus
Latin
Alternative forms
- rīcus, *rīcius
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈriːk.kus/, [ˈriːkːʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈrik.kus/, [ˈrikːus]
Adjective
riccus (feminine ricca, neuter riccum); first/second-declension adjective
- (Medieval Latin) rich
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | rīccus | rīcca | rīccum | rīccī | rīccae | rīcca | |
Genitive | rīccī | rīccae | rīccī | rīccōrum | rīccārum | rīccōrum | |
Dative | rīccō | rīccō | rīccīs | ||||
Accusative | rīccum | rīccam | rīccum | rīccōs | rīccās | rīcca | |
Ablative | rīccō | rīccā | rīccō | rīccīs | |||
Vocative | rīcce | rīcca | rīccum | rīccī | rīccae | rīcca |
Descendants
- Catalan: ric
- French: riche
- Friulian: ric
- Galician: rico
- Italian: ricco
- Occitan: ric
- Portuguese: rico
- Sicilian: riccu
- Spanish: rico
- Venetian: rico
References
- riccus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)