ricastigare
Italian
Etymology
From ri- + castigare.
Verb
ricastigàre (first-person singular present ricastìgo, first-person singular past historic ricastigài, past participle ricastigàto, auxiliary avére)
- to punish again
Conjugation
Conjugation of ricastigàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | ricastigàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | ricastigàndo | |||
present participle | ricastigànte | past participle | ricastigàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricastìgo | ricastìghi | ricastìga | ricastighiàmo | ricastigàte | ricastìgano |
imperfect | ricastigàvo | ricastigàvi | ricastigàva | ricastigavàmo | ricastigavàte | ricastigàvano |
past historic | ricastigài | ricastigàsti | ricastigò | ricastigàmmo | ricastigàste | ricastigàrono |
future | ricastigherò | ricastigherài | ricastigherà | ricastigherémo | ricastigheréte | ricastigherànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | ricastigherèi | ricastigherésti | ricastigherèbbe, ricastigherébbe | ricastigherémmo | ricastigheréste | ricastigherèbbero, ricastigherébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | ricastìghi | ricastìghi | ricastìghi | ricastighiàmo | ricastighiàte | ricastìghino |
imperfect | ricastigàssi | ricastigàssi | ricastigàsse | ricastigàssimo | ricastigàste | ricastigàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
ricastìga | ricastìghi | ricastighiàmo | ricastigàte | ricastìghino | ||
negative imperative | non ricastigàre | non ricastìghi | non ricastighiàmo | non ricastigàte | non ricastìghino |