repale
Finnish
Etymology
Probably derived from repiä (“to tear”).
Noun
repale
- scrap, rag, tatter
Declension
Inflection of repale (Kotus type 48/hame, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | repale | repaleet | |
genitive | repaleen | repaleiden repaleitten | |
partitive | repaletta | repaleita | |
illative | repaleeseen | repaleisiin repaleihin | |
singular | plural | ||
nominative | repale | repaleet | |
accusative | nom. | repale | repaleet |
gen. | repaleen | ||
genitive | repaleen | repaleiden repaleitten | |
partitive | repaletta | repaleita | |
inessive | repaleessa | repaleissa | |
elative | repaleesta | repaleista | |
illative | repaleeseen | repaleisiin repaleihin | |
adessive | repaleella | repaleilla | |
ablative | repaleelta | repaleilta | |
allative | repaleelle | repaleille | |
essive | repaleena | repaleina | |
translative | repaleeksi | repaleiksi | |
instructive | — | repalein | |
abessive | repaleetta | repaleitta | |
comitative | — | repaleineen |
Derived terms
- repaleinen