refundo
See also: refundó
Latin
Etymology
re- + fundō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reˈfun.doː/, [rɛˈfʊn.doː]
Verb
refundō (present infinitive refundere, perfect active refūdī, supine refūsum); third conjugation, limited passive
- (transitive) I pour back, pour out
Conjugation
Conjugation of refundō (third conjugation, only third-person forms in passive) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | refundō | refundis | refundit | refundimus | refunditis | refundunt |
imperfect | refundēbam | refundēbās | refundēbat | refundēbāmus | refundēbātis | refundēbant | |
future | refundam | refundēs | refundet | refundēmus | refundētis | refundent | |
perfect | refūdī | refūdistī | refūdit | refūdimus | refūdistis | refūdērunt, refūdēre | |
pluperfect | refūderam | refūderās | refūderat | refūderāmus | refūderātis | refūderant | |
future perfect | refūderō | refūderis | refūderit | refūderimus | refūderitis | refūderint | |
passive | present | — | — | refunditur | — | — | refunduntur |
imperfect | — | — | refundēbātur | — | — | refundēbantur | |
future | — | — | refundētur | — | — | refundentur | |
perfect | — | — | refūsus est | — | — | refūsī sunt | |
pluperfect | — | — | refūsus erat | — | — | refūsī erant | |
future perfect | — | — | refūsus erit | — | — | refūsī erunt | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | refundam | refundās | refundat | refundāmus | refundātis | refundant |
imperfect | refunderem | refunderēs | refunderet | refunderēmus | refunderētis | refunderent | |
perfect | refūderim | refūderīs | refūderit | refūderīmus | refūderītis | refūderint | |
pluperfect | refūdissem | refūdissēs | refūdisset | refūdissēmus | refūdissētis | refūdissent | |
passive | present | — | — | refundātur | — | — | refundantur |
imperfect | — | — | refunderētur | — | — | refunderentur | |
perfect | — | — | refūsus sit | — | — | refūsī sint | |
pluperfect | — | — | refūsus esset, refūsus foret | — | — | refūsī essent, refūsī forent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | refunde | — | — | refundite | — |
future | — | refunditō | refunditō | — | refunditōte | refunduntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | refundere | refūdisse | refūsūrum esse | refundī | refūsum esse | refūsum īrī | |
participles | refundēns | — | refūsūrus | — | refūsus | refundendus, refundundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
refundendī | refundendō | refundendum | refundendō | refūsum | refūsū |
References
- refundo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- refundo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
Spanish
Verb
refundo
- First-person singular (yo) present indicative form of refundir.