< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wraiþiþu
Proto-West Germanic
Etymology
From *wraiþ (“very angry; hostile”) + *-iþu.
Noun
*wraiþiþu f
- anger, fury, wrath
Declension
ō-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *wraiþiþu | |
Genitive | *wraiþiþā | |
Singular | Plural | |
Nominative | *wraiþiþu | *wraiþiþō |
Accusative | *wraiþiþā | *wraiþiþā |
Genitive | *wraiþiþā | *wraiþiþō |
Dative | *wraiþiþē | *wraiþiþōm |
Instrumental | *wraiþiþu | *wraiþiþōm |
Descendants
- Old English: wrǣþþu, wrǣþþo
- Old Dutch: [Term?]
- Middle Dutch: [Term?]
- Dutch: wreedte (possible new formation)
- Middle Dutch: [Term?]