< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/rahnijaną
Proto-Germanic
Etymology
From *rahną + *-janą.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɑx.ni.jɑ.nɑ̃/
Verb
*rahnijaną[1]
- to plunder, rob
Inflection
Conjugation of *rahnijaną (weak class 1)
active voice | passive voice | ||||
---|---|---|---|---|---|
present tense | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
1st singular | *rahnijō | *rahnijaų | — | *rahnijai | ? |
2nd singular | *rahnīsi | *rahnijais | *rahnī | *rahnijasai | *rahnijaisau |
3rd singular | *rahnīþi | *rahnijai | *rahnijaþau | *rahnijaþai | *rahnijaiþau |
1st dual | *rahnijōs | *rahnijaiw | — | — | — |
2nd dual | *rahnijaþiz | *rahnijaiþiz | *rahnijaþiz | — | — |
1st plural | *rahnijamaz | *rahnijaim | — | *rahnijanþai | *rahnijainþau |
2nd plural | *rahnīþ | *rahnijaiþ | *rahnīþ | *rahnijanþai | *rahnijainþau |
3rd plural | *rahnijanþi | *rahnijain | *rahnijanþau | *rahnijanþai | *rahnijainþau |
past tense | indicative | subjunctive | |||
1st singular | *rahnidǭ | *rahnidēdį̄ | |||
2nd singular | *rahnidēz | *rahnidēdīz | |||
3rd singular | *rahnidē | *rahnidēdī | |||
1st dual | *rahnidēdū | *rahnidēdīw | |||
2nd dual | *rahnidēdudiz | *rahnidēdīdiz | |||
1st plural | *rahnidēdum | *rahnidēdīm | |||
2nd plural | *rahnidēdud | *rahnidēdīd | |||
3rd plural | *rahnidēdun | *rahnidēdīn | |||
present | past | ||||
participles | *rahnijandz | *rahnidaz |
Descendants
- Proto-West Germanic: *rahnijan
- Old High German: *rahanen
- ⇒ Old High German: birahanen (“to plunder, capture”)
- >? Old High German: rahanen, rānen (“to rage”)
- Old High German: *rahanen
- Old Norse: ræna (“to rob”)
- Icelandic: ræna
- Faroese: ræna
- Danish: rane (“to steal”)
- >? Gothic: 𐍂𐌰𐌷𐌽𐌾𐌰𐌽 (rahnjan)
References
- Kroonen, Guus (2013), “*rahna-”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 402