ratiocinans
Latin
Etymology
Present participle of ratiōcinor.
Participle
ratiōcināns m or f or n (genitive ratiōcinantis); third declension
- reckoning
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ratiōcināns | ratiōcināns | ratiōcinantēs | ratiōcinantia | |
Genitive | ratiōcinantis | ratiōcinantis | ratiōcinantium | ratiōcinantium | |
Dative | ratiōcinantī | ratiōcinantī | ratiōcinantibus | ratiōcinantibus | |
Accusative | ratiōcinantem | ratiōcināns | ratiōcinantēs, ratiōcinantīs | ratiōcinantia | |
Ablative | ratiōcinante, ratiōcinantī1 | ratiōcinante, ratiōcinantī1 | ratiōcinantibus | ratiōcinantibus | |
Vocative | ratiōcināns | ratiōcināns | ratiōcinantēs | ratiōcinantia |
1When used purely as an adjective.