Rangelei
German
Etymology
From rangeln + -ei.
Pronunciation
- IPA(key): /ʁaŋəˈlaɪ̯/
Audio (file)
Noun
Rangelei f (genitive Rangelei, plural Rangeleien)
- tussle, scuffle
- Synonyms: Balgerei, Prügelei, Rauferei, Schlägerei, Gerangel
Declension
Declension of Rangelei
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Rangelei | die | Rangeleien |
genitive | einer | der | Rangelei | der | Rangeleien |
dative | einer | der | Rangelei | den | Rangeleien |
accusative | eine | die | Rangelei | die | Rangeleien |
References
- Rangelei in Duden online