randka
See also: randką
Polish
Etymology
Borrowed from French rendez-vous + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrant.ka/
Audio (file) - Rhymes: -antka
- Syllabification: rand‧ka
Noun
randka f
- date, tryst (romantic meeting)
Declension
Declension of randka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | randka | randki |
genitive | randki | randek |
dative | randce | randkom |
accusative | randkę | randki |
instrumental | randką | randkami |
locative | randce | randkach |
vocative | randko | randki |
Derived terms
adjective
- randkowy
nouns
- randkowicz
- randkowiczka
verb
- randkować
Further reading
- randka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- randka in Polish dictionaries at PWN