pyskaty
See also: Pyskaty
Polish
Etymology
From pysk + -aty.
Pronunciation
- IPA(key): /pɨˈska.tɨ/
Adjective
pyskaty
- (colloquial) lippy, mouthy, talking back or responding verbally in an impudent or arrogant manner
- (colloquial) prone to loud quarrels
Declension
declension of pyskaty
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | pyskaty | pyskate | pyskata | pyskaci | pyskate | ||
genitive | pyskatego | pyskatej | pyskatych | ||||
dative | pyskatemu | pyskatym | |||||
accusative | pyskatego | pyskaty | pyskate | pyskatą | pyskatych | pyskate | |
instrumental | pyskatym | pyskatymi | |||||
locative | pyskatej | pyskatych |
Related terms
- (nouns) pyskacz, pyskatość
Further reading
- pyskaty in Polish dictionaries at PWN