appisolarsi
Italian
Etymology
From a- + pisolo + -are + -si.
Verb
appisolàrsi (first-person singular present mi appìsolo, first-person singular past historic mi appisolài, past participle appisolàto) (intransitive)
- to nap, to doze off
Conjugation
Conjugation of appisolàrsi (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | appisolàrsi | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | èssere | gerund | appisolàndosi | |||
present participle | appisolànte | past participle | appisolàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi appìsolo | ti appìsoli | si appìsola | ci appisoliàmo | vi appisolàte | si appìsolano |
imperfect | mi appisolàvo | ti appisolàvi | si appisolàva | ci appisolavàmo | vi appisolavàte | si appisolàvano |
past historic | mi appisolài | ti appisolàsti | si appisolò | ci appisolàmmo | vi appisolàste | si appisolàrono |
future | mi appisolerò | ti appisolerài | si appisolerà | ci appisolerémo | vi appisoleréte | si appisolerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | mi appisolerèi | ti appisolerésti | si appisolerèbbe, si appisolerébbe | ci appisolerémmo | vi appisoleréste | si appisolerèbbero, si appisolerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | mi appìsoli | ti appìsoli | si appìsoli | ci appisoliàmo | vi appisoliàte | si appìsolino |
imperfect | mi appisolàssi | ti appisolàssi | si appisolàsse | ci appisolàssimo | vi appisolàste | si appisolàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
appìsolati | si appìsoli | appisoliàmoci | appisolàtevi | si appìsolino | ||
negative imperative | non appisolàrti, non tiappisolàre | non siappìsoli | non appisoliàmoci, non ciappisoliàmo | non appisolàtevi, non viappisolàte | non siappìsolino |
Derived terms
- rappisolarsi, riappisolarsi